Vaak staan technisch medewerkers in eerste instantie niet te juichen om operators te betrekken bij onderhoudswerkzaamheden. Velen hebben toch het beeld voor zich van: “de machinebediende met een gereedschapskoffer”. Onterecht naar mijn mening. Operators zijn dagelijks met hun machine aan het werk en kunnen als extra ogen en oren fungeren om in een vroeg stadium problemen te onderkennen. Wie kent niet de uitspraak van een ervaren operator: “ik weet niet wat het is, maar er klinkt iets anders dan anders”. Als je de stappen naar autonoom onderhoud nauwkeurig bekijkt is er een logische opbouw. Je start met het schoonmaken en schoon houden van de machine. Dit geeft een beeld van de “0” toestand en draagt bij aan het creëren van eigenaarschap. Door naar een schone machine te kijken is de weg vrij om kleine afwijkingen te constateren. Denk bv aan een kleine olielekkage, of een rafeltje aan een aandrijfriem. Deze zijn in een schone machine eenvoudig te zien. Escalatie naar de technische afdeling is dan afdoende om in een vroeg stadium adequaat te reageren en erger te voorkomen. Er komt dus in eerste instantie geen gereedschap aan te pas. In latere stappen is, afhankelijk van de werkzaamheden, mogelijk wel gereedschap benodigd. Belangrijk is wel dat alleen dat gereedschap ter plaatse beschikbaar is wat voor deze specifieke taak geschikt en bedoelt is. Hierover moeten wel duidelijke afspraken gemaakt worden: wat mag wel, en wat mag niet. Door middel van één-punts lessen of OCAPS (Out of Control Action Plan) zijn deze afspraken vast te leggen en is de eerste stap naar een integrale samenwerking een feit . Vaak zie je dat medewerkers meer of andere talenten hebben dan ze normaliter op hun werk (kunnen) laten zien.
“Maak gebruik van de talenten in je organisatie. Ze zitten niet altijd alleen waar je ze zou verwachten”.
In mijn volgende blog zal een uiteenzetting van de verschillende stappen aan de orde komen.
